Kerstdagen en Oud en Nieuw
Door: Arjen Kamphuis
Blijf op de hoogte en volg Arjen
25 December 2011 | Suriname, Paramaribo
Zondag 25 december
Vandaag is het eerste kerstdag. Zelf had ik niets geregeld qua planning en dergelijke. Wel hadden we afgesproken om naar de familie te gaan van Jeroen voor het Kerstdiner.
Kerstontbijt.
Wat gaan we eten als Kerstontbijt. Zelf had ik geen zin om lux te ontbijten. En Jeroen nog minder. Hierdoor hebben we zoals vaker, gewoon knakworsten warm gemaakt in tomatensaus voor op brood. Altijd lekker natuurlijk.
Die middag zijn we uitgenodigd bij kennissen van mijn huisgenoot. Eigenlijk verre familie van Jeroen. Jeroen werkt bij VABI. VABI staat voor Van Alen’s Beton Industrie. Meneer van Alen (verre familie van Jeroen) bezit een van de grootste bedrijven van Suriname. En heeft vele kleinere ondernemingen in Suriname. Waaronder een betonfabriek in Paramaribo waar straatstenen en rioolbuizen worden gemaakt. Verder zit er op deze locatie ook nog een grote staal afdeling. In de stad Paramaribo zijn verschillende slagerijen. En aan de Suriname rivier bevind zich een enorme zand en grind afgraving. Verder ook nog een transportbedrijf in Albina en Nieuw Nickerie. En niet te vergeten de grote plantages (rijstvelden) op het schiereiland rust en werk.
Bij deze familie zijn wij op Kerstdiner geweest. Overigens een hele gewone en grote familie. Hier waren overigens veel familieleden van VABI aanwezig. Daar was onder anderen ook directeur/eigenaar meneer van Alen zelf aanwezig. Heel toevallig dat Jeroen op een steen fabriek werkt. Ik heb zelf ook op een steen fabriek gewerkt. Namelijk bij Beton Industrie Veendam. En heb ik nog een groot deel van de avond met meneer van Alen gesproken over zijn en mijn eigen ervaringen en dergelijke.
Op de fabriek waar ik had gewerkt hadden zij één OMAG machine. Bij VABI hebben zij twee van deze machines gehad. Maar door veel problemen en slijtage zijn ze overgestapt op een HESS machine. Dus wel heel toevallig allemaal. Dus zover van huis, en toch dezelfde machines in gebruik.
Na deze gezellige avond hebben we nog heerlijk gegeten en gepraat met de familie van Jeroen. Ook heb ik nog met iemand gesproken die uit Nieuw Nickerie komt. Nadat ik had uitgelegd dat ik Werktuigbouwkunde studeer en mijn verdere interesses en dergelijke. Zij deze aardige meneer dat hij mij wel graag in dienst wil hebben. Het is dat ik bij Traverco een stage volg anders was ik misschien hier wel heen gegaan of naar de steenfabriek.
Verder zij deze man dat Werktuigbouwkundige mensen ook wel fietsenmakers worden genoemd. Of te wel we hebben overal een beetje verstand van. En dat is juist een mooi eigenschap voor op een fabriek. Dus als het vinden van vastwerk in Nederland niets wordt, kan ik altijd nog hier naar toe.
Verder waren er ook kinderen van een jaar of 8 aanwezig. Overigens hele leuke en vooral nette kinderen. Zij hebben een groot deel van de avond op een Nintendo Wii gespeeld. Ik had natuurlijk van de Wii gehoord, maar nog niet eerder op gespeeld. Op een gegeven moment gingen we met ons vieren op de Wii spelen. Het was overigens een leuke en gezellige avond. Zelfs moest ik nog regelmatig Engels spreken (of wat er op leek). Doordat de vader van de kinderen van oorsprong uit Amerika komt. Waardoor de kinderen tweetalig worden opgevoed. Dit vind ik bijzonder om te zien, dat deze kinderen van een jaar of 8 vloeiend Engels spreken. En ook nog vloeiend Nederlands erbij. Terwijl ik al mijn hele leven aan het knoeien en stoeien ben met dat Engels.
Mijn Engels wordt zo langzamerhand wel steeds beter, maar er gaan nog wel een paar uurtjes Engelse studie aan vooraf voordat het redelijk op niveau is.
Maandag 26 december
Vandaag is het Tweede Kerstdag.
Dit keer zijn we naar de zus van Jeroen geweest voor het avond eten. Daar aangekomen war het er redelijk druk. De hele tijd kwamen er mensen aangereden. De zus van Jeroen woont aan de Javaweg in Lelydorp. Op het perceel waar de zus van Jeroen woont, staan drie huizen. Allemaal familie van de vriend van de zus van Jeroen. Zij hebben ook een grote tuin achter het huis staan met vele verschillende soorten groenten en dergelijke. Een van de populaire groente is kouseband. Omdat het in Suriname het hele jaar door warm is, kan er ook het hele jaar door geoogst en gezaaid worden. Nu zijn ze bezig om deze tuin zo aan te leggen dat zij het hele jaar door kouseband kunnen eten.
Op een gegeven moment gingen we Barbecueën en was er een lopend buffet met allemaal lekkere dingen. Overigens heel lux allemaal. Na het eten zijn we wezen borrelen in de tuin. Verder was er ook nog Gold Label. Een hele populaire sterke drank. Waar iedereen het over heeft. Op een gegeven moment was het tegen 23:00 uur, en wij zijn vertrokken naar huis. Ook omdat de volgende morgen de wekker weer om 6 uur gaat. Het is ook nog van Lelydorp naar Paramaribo bijna een uur rijden. Dus een korte nacht voor de boeg.
Vrijdag 30 december
Vandaag is het een dag voor Oudjaarsdag. Zelf had ik niets geregeld qua planning en dergelijke. Maar het is een volle agenda. Jeroen verzorgd dit keer de planning. Afgelopen twee weken hebben we veel uitnodigingen gehad, betreffende deze bijzondere dag.
Vandaag moest ik gewoon naar stage. Ik wil eigenlijk een halve dag vrij hebben in verband met een verjaardag van iemand van de dansschool. Toen ik had aangegeven dat ik graag een halve dag aan het werk wil, kreeg ik te horen dat de maar een halve dag hoefden te werken. Gisteren werd nog gezegd op kantoor dat we vandaag waarschijnlijk tot 4 uur zouden doorwerken.
Tegen 11 uur kwam een collega langs op kantoor met oliebollen. Dat was een leuk momentje en natuurlijk erg lekker. Dit was overigens voor mij het eerste moment van dit jaar dat ik aan de oliebollen ben. Nadat mijn stage afgelopen was, zijn we naar voren gegaan van het bedrijf. Daar is ondertussen een heel feest georganiseerd voor al het personeel. Er werd een zogenaamd Pagara afgestoken. Een hele lange ratel band van ik denk 50 meter.
Nadat die werd afgestoken vlogen de stukken je letterlijk om de oren. Alles zat onder de rode snippers en stof. Maar het was een hele mooie ervaring om dat te mogen bewonderen. Ik had dit namelijk nog niet eerder gezien. Verder was er veel lekker eten te verkrijgen en natuurlijk veel bier. Nadat ik genoeg bier had gehad en voldoende had gegeten, ben ik naar huis gegaan. Ik had al redelijk wat gedronken, dus een beetje rustig aan. Het was nog maar vroeg op de dag.
Nadat ik thuis was heb ik snel gedoucht en zijn we tegen 2 uur ‘s middags vertrokken naar Zin. Een hele gezellig club vlakbij de dansschool Lindeboom. Bij Zin werd de verjaardag van Lychia gevierd. Wij kennen haar van het dansen. Bij Zin is ook een zwembad aanwezig en op dat moment ook gezellige muziek waar we op konden dansen, en ik natuurlijk ook. Ik heb ook nog eventjes gezwommen, samen met de gezellige meiden. En het was al eerder aangekondigd op de dansschool, dat we een zogenaamde Yellow Shot zouden krijgen. Dat is een shotje geconcentreerd drank, overigens best bijzonder. Verder hebben we nog lekker eten gehad en gebak natuurlijk.
Lychia zit bij ons op dansen en is de dochter van de voormalige minister van financiën van Suriname. Overigens een hele lieve meid. Zij zit overigens op een particuliere school. Dat heb ik nog niet vaak gehoord in Suriname. Maar dit houdt in dat zij op een school zit met mede studenten en dat de studenten iedere maand rond de 300 USD moeten betalen. Dat is voor Surinaamse begrippen een maandsalaris. Dus je moet voldoende financiële middelen hebben wil jij je kind op een particuliere school hebben.
Tegen half zeven zijn we vertrokken bij de verjaardag van Lychia.
We hadden namelijk een afspraak bij de zus van Jeroen om daar te gaan bbq. Hierdoor zijn we richting Lelydorp gereden. Het was onderweg nogal druk en kwamen tegen 19:30 aan. Daar aangekomen hebben we lekkere spareribs gehad. Alleen ik had de hele dag door al veel gegeten. Dus er kon niet veel meer bij. Nadat we klaar waren met eten hebben we nog even heerlijk genoten van het vuurwerkfestijn bij de buren. Tegen 23:00 zijn we weer terug gegaan richting Paramaribo.
In de stad is bij Oase namelijk een groot feest gaande. Dit feest is in de volksmond hoofdzakelijk bedoeld voor de elite mensen. Op zich is het voor de Nederlanders allemaal te betalen. Een intree kaartje kost 50SRD (12.5 euro). Dit is in verhouding 50 euro voor Nederlandse begrippen in Suriname. Of te wel het moet een bijzonder feest zijn.
Daar aangekomen was het er erg druk. Het was op een hele mooie locatie met tennisbanen, zwembaden en dergelijke. Echt een hele mooie omgeving, dat ik nog niet eerder heb gezien tijdens mijn verblijf in Suriname.
Eigenlijk was dit een gewoon feest zoals in Nederland veel vaker voorkomt. Namelijk een podium met muziek en veel bier. Het was er overigens lekker druk en ook veel Nederlanders waren aanwezig. Op een gegeven moment begon het te regenen en hadden we het wel weer gezien.
Onderweg liepen we richting onze auto, en zoals heel vaak lopen er zwervers en bedelaars rondom de auto’s op de parkeerplaatsen heen. Zij doen dan alsof zij op je auto hebben gepast, en willen daar dan geld voor hebben. Maar eigenlijk willen zij alleen maar geld hebben. Alleen hadden we geen zin om met de zwerver te praten. Toen zijn we snel gaan instappen, en omdat de auto van Jeroen geblindeerde ramen heeft, kun je moeilijk naar binnen kijken. Waarna we zijn weggereden. Toen opeens een van de zwerver naar ons toe kwam rennen, om te vragen naar zijn geld. Over het algemeen zijn dit allemaal illegale/gedoogde acties. Maar het is niet verplicht om geld te geven. Maar het gebeurt heel vaak, dat ze naar je toe komen. En misschien ook wel omdat wij Nederlanders zijn. Daar valt over het algemeen meer geld te halen. Toen zijn we naar huis gereden en zat onze dag er ook wel op. Het was overigens een hele mooie en gezellige dag.
Zaterdag 31 december
Oudjaarsdag
We hadden afgesproken met John en Mieke om tegen 11uur in het centrum van Paramaribo af te spreken, en wel bij een Blokker filiaal aan de Domineestraat . Aan deze straat worden elk jaar de vele Pagara’s afgestoken. En dat gaat achter elkaar door. Dus het was er erg druk en nagenoeg de hele binnenstad was volgelopen met mensen.
Om kwart voor 12 begon het vuurwerk festijn. Een hele lange ratelband werd uitgerold. Alleen was deze ratelband zolang dat het op een palet werd geleverd. Deze stond achter in de auto. En de mensen hielpen mee met uitrollen van de Pagara, terwijl de auto aan het rijden was.
Nadat zonder aankondiging het geheel werd ontstoken, renden de toeschouwers letterlijk van het vuurwerk vandaan. Er stonden vele mensen nog bovenop het vuurwerk, terwijl dit ondertussen al was aangestoken. Namelijk er was niets afgesloten met betrekking tot veiligheid en dergelijke.
Zo ging dit nog een paar uren door.
In de loop van de middag kwamen we John en Mieke tegen bij de Blokker. Dit hadden we ook afgesproken, alleen was het zo enorm druk dat wij hun niet hebben kunnen vinden. Ook telefonisch contact zoeken lukte niet. Nadat we John en Mieke hebben gevonden, waren de twee dames van de dansschool daar ook aanwezig samen met een jongen. Ook waren Furgil en Martha (dansassistenten) aanwezig. Op een gegeven moment stonden we voor een van de winkels en het was er ondertussen zo druk geworden, dat we hebben besloten om naar een andere plek te gaan. Toen hebben we besloten om naar het huis van John en Mieke te gaan, om daar met zijn allen te gaan eten. Alleen zaten we met ruimte gebrek in de auto’s. Onze auto is bedoelt voor 2 personen. En officieel konden we niemand meer meenemen. Maar het moest wel. Dus een van de jongens maar achterin de bak. Aangekomen bij het huis van John en Mieke waren we lekker aan het praten en kregen we lekker eten. Saoto soep met bami. Een veel voorkomend gerecht in Suriname. Op een gegeven moment zijn we gaan piano spelen voor een beetje vermaak. Nadat ik was uitgespeeld, ging een van de meiden van de basis dansgroep piano spelen. En zij kon dat namelijk heel erg goed. Waar ik letterlijk versteld van stond te kijken. Een van de nummers die zij speelde was: Fur Elise. Namelijk een bekend piano spel. Op een gegeven moment begon het al tegen 19:00 uur te worden. Waarna wij eerst naar huis zijn gegaan om te douchen. Ook omdat we die avond nog met dezelfde groep naar ‘t Vat willen voor het Oudejaarsfeest. Om 19:45 waren we bij ‘t Vat. En we moesten eerst door de beveiliging. Het is namelijk verboden om vuurwapens en drinken mee te nemen.
Het was in Suriname 20:00 locale tijd terwijl het 00:00 uur is Nederlandse tijd. Of te wel in Nederland zitten zij al in 2012 terwijl wij nog steeds in 2011 zitten. Nadat we binnen waren, duurde het maar even of we kwamen onze kennissen al weer tegen. Na een paar biertjes gehad te hebben, zijn we gaan dansen op de Zouk nummers. Het was er erg gezellig en lekker druk met zijn allen. Op een gegeven moment was het 21:00 uur en stopte de DJ met de gezellige muziek. Op dat moment gingen verderop een groot podium aan de andere kant van de straat, het overnemen. Waarna de gezellige sfeer eigenlijk verdwenen was. En het duurde maar even, waarna John en Mieke naar huis zijn gegaan. Toen zijn wij ook vertrokken richting Lelydorp. Wederom daar de zus van Jeroen. Daar aangekomen hebben we eerst nog even lekker gegeten. Waarna het ook bij ons 00:00 is. Het was op dat moment redelijk slecht weer. Toen zijn wij vuurwerk gaan afsteken. Waarna wij de buren en kennissen nog een gelukkig Nieuwjaar hebben gewenst. Na een paar borreltjes zijn we vertrokken naar de ouders van de vriend van de zus van Jeroen. Zij zijn Javanen en wonen een kilometer verderop in de straat (Javaweg). Daar aangekomen was niets van een gezellige avond te zien. Sterker nog er was na ons idee niets gebeurd, op vuurwerk gebied.
Daar kregen we redelijk snel antwoord op. Er was namelijk die middag iemand overleden, vlak bij de woning waar wij op visite waren. Hierdoor had de buurt uit respect voor de overlevende geen vuurwerk afgestoken. Op een gegeven moment zaten we voor op het terras, het een en ander te drinken en te praten. Totdat op een gegeven moment iemand vanaf de straat mijn naam roept. En ik herken die stem direct. En dat blijkt een Supervisor te zijn bij mij op stage. En het vreemdste vindt ik nog wel dat ik op een redelijk grote afstand van de weg zat. En dat hij mij nog heeft herkend ook. Naast de woning waar wij waren staat een Chinees winkeltje. Dit gebouw wordt verhuurd door de mensen bij wie wij op visite waren. En voor op de stoep was mijn collega gaan chillen met een paar kameraden. Dus ben ik daar op een gegeven moment ook maar naar toe gelopen. Hier hadden zij de bekende Black label. Op een gegeven moment ben ik weer weg gegaan omdat Jeroen richting huis wilde. Ook niet vreemd als je eigenlijk al 2 dagen continu in de weer ben.
Zondag 1 januari 2012
Vandaag in het Nieuwjaarsdag. Ik heb Nieuwjaarsdag op een hele andere manier beleeft als normaal, in Nederland. Ik werd Namelijk erg laat wakker. Ik was namelijk zo moe van het weekend, dat ik nu tijd heb kunnen vinden om rustig uit te kunnen slapen. Dus daar heb ik uitgebreid van geprofiteerd. Die dag hebben we niet veel bijzonders gedaan. Omdat we een heel druk weekend hebben gehad, had ik geen tijd om oliebollen te bakken. Dus dan was dit het juiste moment ervoor. De ingrediënten waren allemaal in huis. Alleen hadden we geen weegschaal. Dus moest ik het doen met de gestandaardiseerde maten van bakjes en dergelijke. Het duurde maar even of de oliebollenmix was klaar. Omdat we met twee personen waren, heb ik eerst de helft gemaakt van de hoeveelheid die we totaal willen gaan maken. En dat zijn in totaal 160 oliebollen (volgens het recept). Ook omdat oliebollen niet lang houdbaar zijn, en omdat ik graag de mensen op de dansschool wil trakteren op oliebollen ga ik de komende woensdag weer een paar bakken.
Een paar uur later waren de oliebollen klaar. En konden we genieten van het vele lekkers. Het enige dat ons niet gelukt is, is poedersuiker. We zijn dat helemaal vergeten. Dus hebben we maar gewone suiker in de blender gegooid om het te vermalen. Alleen werkt dit voor geen meter.
Dus oliebollen zonder poedersuiker.
Woensdag 4 januari
Vandaag had ik gewoon stage. Direct nadat ik vrij was heb ik wederom oliebollen gebakken. En dit keer met appel,rozijnen en de gewone blanken. Net toen ik bezig was, was onze schoonwatertank leeg. We hebben achter het huis een grote watertank staan waar 430 Gallon kraanwater in kan. De automatische watertoevoer werkt niet. Waardoor we met de hand de kraan open en dicht moeten zetten. En net toen ik bezig was met de oliebollen, was de tank leeg. En daardoor zit er ook lucht in de leidingen. Waardoor de hydrofoorpomp droog staat te pompen. En geen water meer kan aanzuigen door de luchtbellen in het systeem. Hierdoor zijn we uit ervaring erachter gekomen dat er weer water uit de kraan kan komen als de tank helemaal vol zit. Alleen duurt dit ongeveer 2 uur.
Doordat we hierop voorbereid zijn hebben we altijd een fles water klaar staan voor in dit soort situaties. Dus ook een paar uur later waren de oliebollen klaar. En deze waren nog lekkerder als die ik eerder had gebakken.
Donderdag 5 januari
Vandaag heb ik zoals gewoonlijk dansles. En dit keer neem ik de oliebollen mee die ik gisteren had gebakken. Eerst hadden we nog geen idee hoeveel we mee zullen gaan nemen. Waarna we zo zij: neem maar een pan vol mee, komt toch wel op en anders nemen we het weer mee terug. Aangekomen op de dansschool hadden al redelijk veel mensen zich verzameld. Dat komt ook omdat wij het hebben afgesproken met de dames. Dus was erg gezellig om zo eventjes de leuke meiden te trakteren. Uiteindelijk moest er ook nog gedanst worden. Dus dat deden we natuurlijk ook. Toen besefte ik dat we een hele leuke en gezellige dansgroep hebben. Omdat we op een hele leuke manier met elkaar om gaan.
Vandaag is het eerste kerstdag. Zelf had ik niets geregeld qua planning en dergelijke. Wel hadden we afgesproken om naar de familie te gaan van Jeroen voor het Kerstdiner.
Kerstontbijt.
Wat gaan we eten als Kerstontbijt. Zelf had ik geen zin om lux te ontbijten. En Jeroen nog minder. Hierdoor hebben we zoals vaker, gewoon knakworsten warm gemaakt in tomatensaus voor op brood. Altijd lekker natuurlijk.
Die middag zijn we uitgenodigd bij kennissen van mijn huisgenoot. Eigenlijk verre familie van Jeroen. Jeroen werkt bij VABI. VABI staat voor Van Alen’s Beton Industrie. Meneer van Alen (verre familie van Jeroen) bezit een van de grootste bedrijven van Suriname. En heeft vele kleinere ondernemingen in Suriname. Waaronder een betonfabriek in Paramaribo waar straatstenen en rioolbuizen worden gemaakt. Verder zit er op deze locatie ook nog een grote staal afdeling. In de stad Paramaribo zijn verschillende slagerijen. En aan de Suriname rivier bevind zich een enorme zand en grind afgraving. Verder ook nog een transportbedrijf in Albina en Nieuw Nickerie. En niet te vergeten de grote plantages (rijstvelden) op het schiereiland rust en werk.
Bij deze familie zijn wij op Kerstdiner geweest. Overigens een hele gewone en grote familie. Hier waren overigens veel familieleden van VABI aanwezig. Daar was onder anderen ook directeur/eigenaar meneer van Alen zelf aanwezig. Heel toevallig dat Jeroen op een steen fabriek werkt. Ik heb zelf ook op een steen fabriek gewerkt. Namelijk bij Beton Industrie Veendam. En heb ik nog een groot deel van de avond met meneer van Alen gesproken over zijn en mijn eigen ervaringen en dergelijke.
Op de fabriek waar ik had gewerkt hadden zij één OMAG machine. Bij VABI hebben zij twee van deze machines gehad. Maar door veel problemen en slijtage zijn ze overgestapt op een HESS machine. Dus wel heel toevallig allemaal. Dus zover van huis, en toch dezelfde machines in gebruik.
Na deze gezellige avond hebben we nog heerlijk gegeten en gepraat met de familie van Jeroen. Ook heb ik nog met iemand gesproken die uit Nieuw Nickerie komt. Nadat ik had uitgelegd dat ik Werktuigbouwkunde studeer en mijn verdere interesses en dergelijke. Zij deze aardige meneer dat hij mij wel graag in dienst wil hebben. Het is dat ik bij Traverco een stage volg anders was ik misschien hier wel heen gegaan of naar de steenfabriek.
Verder zij deze man dat Werktuigbouwkundige mensen ook wel fietsenmakers worden genoemd. Of te wel we hebben overal een beetje verstand van. En dat is juist een mooi eigenschap voor op een fabriek. Dus als het vinden van vastwerk in Nederland niets wordt, kan ik altijd nog hier naar toe.
Verder waren er ook kinderen van een jaar of 8 aanwezig. Overigens hele leuke en vooral nette kinderen. Zij hebben een groot deel van de avond op een Nintendo Wii gespeeld. Ik had natuurlijk van de Wii gehoord, maar nog niet eerder op gespeeld. Op een gegeven moment gingen we met ons vieren op de Wii spelen. Het was overigens een leuke en gezellige avond. Zelfs moest ik nog regelmatig Engels spreken (of wat er op leek). Doordat de vader van de kinderen van oorsprong uit Amerika komt. Waardoor de kinderen tweetalig worden opgevoed. Dit vind ik bijzonder om te zien, dat deze kinderen van een jaar of 8 vloeiend Engels spreken. En ook nog vloeiend Nederlands erbij. Terwijl ik al mijn hele leven aan het knoeien en stoeien ben met dat Engels.
Mijn Engels wordt zo langzamerhand wel steeds beter, maar er gaan nog wel een paar uurtjes Engelse studie aan vooraf voordat het redelijk op niveau is.
Maandag 26 december
Vandaag is het Tweede Kerstdag.
Dit keer zijn we naar de zus van Jeroen geweest voor het avond eten. Daar aangekomen war het er redelijk druk. De hele tijd kwamen er mensen aangereden. De zus van Jeroen woont aan de Javaweg in Lelydorp. Op het perceel waar de zus van Jeroen woont, staan drie huizen. Allemaal familie van de vriend van de zus van Jeroen. Zij hebben ook een grote tuin achter het huis staan met vele verschillende soorten groenten en dergelijke. Een van de populaire groente is kouseband. Omdat het in Suriname het hele jaar door warm is, kan er ook het hele jaar door geoogst en gezaaid worden. Nu zijn ze bezig om deze tuin zo aan te leggen dat zij het hele jaar door kouseband kunnen eten.
Op een gegeven moment gingen we Barbecueën en was er een lopend buffet met allemaal lekkere dingen. Overigens heel lux allemaal. Na het eten zijn we wezen borrelen in de tuin. Verder was er ook nog Gold Label. Een hele populaire sterke drank. Waar iedereen het over heeft. Op een gegeven moment was het tegen 23:00 uur, en wij zijn vertrokken naar huis. Ook omdat de volgende morgen de wekker weer om 6 uur gaat. Het is ook nog van Lelydorp naar Paramaribo bijna een uur rijden. Dus een korte nacht voor de boeg.
Vrijdag 30 december
Vandaag is het een dag voor Oudjaarsdag. Zelf had ik niets geregeld qua planning en dergelijke. Maar het is een volle agenda. Jeroen verzorgd dit keer de planning. Afgelopen twee weken hebben we veel uitnodigingen gehad, betreffende deze bijzondere dag.
Vandaag moest ik gewoon naar stage. Ik wil eigenlijk een halve dag vrij hebben in verband met een verjaardag van iemand van de dansschool. Toen ik had aangegeven dat ik graag een halve dag aan het werk wil, kreeg ik te horen dat de maar een halve dag hoefden te werken. Gisteren werd nog gezegd op kantoor dat we vandaag waarschijnlijk tot 4 uur zouden doorwerken.
Tegen 11 uur kwam een collega langs op kantoor met oliebollen. Dat was een leuk momentje en natuurlijk erg lekker. Dit was overigens voor mij het eerste moment van dit jaar dat ik aan de oliebollen ben. Nadat mijn stage afgelopen was, zijn we naar voren gegaan van het bedrijf. Daar is ondertussen een heel feest georganiseerd voor al het personeel. Er werd een zogenaamd Pagara afgestoken. Een hele lange ratel band van ik denk 50 meter.
Nadat die werd afgestoken vlogen de stukken je letterlijk om de oren. Alles zat onder de rode snippers en stof. Maar het was een hele mooie ervaring om dat te mogen bewonderen. Ik had dit namelijk nog niet eerder gezien. Verder was er veel lekker eten te verkrijgen en natuurlijk veel bier. Nadat ik genoeg bier had gehad en voldoende had gegeten, ben ik naar huis gegaan. Ik had al redelijk wat gedronken, dus een beetje rustig aan. Het was nog maar vroeg op de dag.
Nadat ik thuis was heb ik snel gedoucht en zijn we tegen 2 uur ‘s middags vertrokken naar Zin. Een hele gezellig club vlakbij de dansschool Lindeboom. Bij Zin werd de verjaardag van Lychia gevierd. Wij kennen haar van het dansen. Bij Zin is ook een zwembad aanwezig en op dat moment ook gezellige muziek waar we op konden dansen, en ik natuurlijk ook. Ik heb ook nog eventjes gezwommen, samen met de gezellige meiden. En het was al eerder aangekondigd op de dansschool, dat we een zogenaamde Yellow Shot zouden krijgen. Dat is een shotje geconcentreerd drank, overigens best bijzonder. Verder hebben we nog lekker eten gehad en gebak natuurlijk.
Lychia zit bij ons op dansen en is de dochter van de voormalige minister van financiën van Suriname. Overigens een hele lieve meid. Zij zit overigens op een particuliere school. Dat heb ik nog niet vaak gehoord in Suriname. Maar dit houdt in dat zij op een school zit met mede studenten en dat de studenten iedere maand rond de 300 USD moeten betalen. Dat is voor Surinaamse begrippen een maandsalaris. Dus je moet voldoende financiële middelen hebben wil jij je kind op een particuliere school hebben.
Tegen half zeven zijn we vertrokken bij de verjaardag van Lychia.
We hadden namelijk een afspraak bij de zus van Jeroen om daar te gaan bbq. Hierdoor zijn we richting Lelydorp gereden. Het was onderweg nogal druk en kwamen tegen 19:30 aan. Daar aangekomen hebben we lekkere spareribs gehad. Alleen ik had de hele dag door al veel gegeten. Dus er kon niet veel meer bij. Nadat we klaar waren met eten hebben we nog even heerlijk genoten van het vuurwerkfestijn bij de buren. Tegen 23:00 zijn we weer terug gegaan richting Paramaribo.
In de stad is bij Oase namelijk een groot feest gaande. Dit feest is in de volksmond hoofdzakelijk bedoeld voor de elite mensen. Op zich is het voor de Nederlanders allemaal te betalen. Een intree kaartje kost 50SRD (12.5 euro). Dit is in verhouding 50 euro voor Nederlandse begrippen in Suriname. Of te wel het moet een bijzonder feest zijn.
Daar aangekomen was het er erg druk. Het was op een hele mooie locatie met tennisbanen, zwembaden en dergelijke. Echt een hele mooie omgeving, dat ik nog niet eerder heb gezien tijdens mijn verblijf in Suriname.
Eigenlijk was dit een gewoon feest zoals in Nederland veel vaker voorkomt. Namelijk een podium met muziek en veel bier. Het was er overigens lekker druk en ook veel Nederlanders waren aanwezig. Op een gegeven moment begon het te regenen en hadden we het wel weer gezien.
Onderweg liepen we richting onze auto, en zoals heel vaak lopen er zwervers en bedelaars rondom de auto’s op de parkeerplaatsen heen. Zij doen dan alsof zij op je auto hebben gepast, en willen daar dan geld voor hebben. Maar eigenlijk willen zij alleen maar geld hebben. Alleen hadden we geen zin om met de zwerver te praten. Toen zijn we snel gaan instappen, en omdat de auto van Jeroen geblindeerde ramen heeft, kun je moeilijk naar binnen kijken. Waarna we zijn weggereden. Toen opeens een van de zwerver naar ons toe kwam rennen, om te vragen naar zijn geld. Over het algemeen zijn dit allemaal illegale/gedoogde acties. Maar het is niet verplicht om geld te geven. Maar het gebeurt heel vaak, dat ze naar je toe komen. En misschien ook wel omdat wij Nederlanders zijn. Daar valt over het algemeen meer geld te halen. Toen zijn we naar huis gereden en zat onze dag er ook wel op. Het was overigens een hele mooie en gezellige dag.
Zaterdag 31 december
Oudjaarsdag
We hadden afgesproken met John en Mieke om tegen 11uur in het centrum van Paramaribo af te spreken, en wel bij een Blokker filiaal aan de Domineestraat . Aan deze straat worden elk jaar de vele Pagara’s afgestoken. En dat gaat achter elkaar door. Dus het was er erg druk en nagenoeg de hele binnenstad was volgelopen met mensen.
Om kwart voor 12 begon het vuurwerk festijn. Een hele lange ratelband werd uitgerold. Alleen was deze ratelband zolang dat het op een palet werd geleverd. Deze stond achter in de auto. En de mensen hielpen mee met uitrollen van de Pagara, terwijl de auto aan het rijden was.
Nadat zonder aankondiging het geheel werd ontstoken, renden de toeschouwers letterlijk van het vuurwerk vandaan. Er stonden vele mensen nog bovenop het vuurwerk, terwijl dit ondertussen al was aangestoken. Namelijk er was niets afgesloten met betrekking tot veiligheid en dergelijke.
Zo ging dit nog een paar uren door.
In de loop van de middag kwamen we John en Mieke tegen bij de Blokker. Dit hadden we ook afgesproken, alleen was het zo enorm druk dat wij hun niet hebben kunnen vinden. Ook telefonisch contact zoeken lukte niet. Nadat we John en Mieke hebben gevonden, waren de twee dames van de dansschool daar ook aanwezig samen met een jongen. Ook waren Furgil en Martha (dansassistenten) aanwezig. Op een gegeven moment stonden we voor een van de winkels en het was er ondertussen zo druk geworden, dat we hebben besloten om naar een andere plek te gaan. Toen hebben we besloten om naar het huis van John en Mieke te gaan, om daar met zijn allen te gaan eten. Alleen zaten we met ruimte gebrek in de auto’s. Onze auto is bedoelt voor 2 personen. En officieel konden we niemand meer meenemen. Maar het moest wel. Dus een van de jongens maar achterin de bak. Aangekomen bij het huis van John en Mieke waren we lekker aan het praten en kregen we lekker eten. Saoto soep met bami. Een veel voorkomend gerecht in Suriname. Op een gegeven moment zijn we gaan piano spelen voor een beetje vermaak. Nadat ik was uitgespeeld, ging een van de meiden van de basis dansgroep piano spelen. En zij kon dat namelijk heel erg goed. Waar ik letterlijk versteld van stond te kijken. Een van de nummers die zij speelde was: Fur Elise. Namelijk een bekend piano spel. Op een gegeven moment begon het al tegen 19:00 uur te worden. Waarna wij eerst naar huis zijn gegaan om te douchen. Ook omdat we die avond nog met dezelfde groep naar ‘t Vat willen voor het Oudejaarsfeest. Om 19:45 waren we bij ‘t Vat. En we moesten eerst door de beveiliging. Het is namelijk verboden om vuurwapens en drinken mee te nemen.
Het was in Suriname 20:00 locale tijd terwijl het 00:00 uur is Nederlandse tijd. Of te wel in Nederland zitten zij al in 2012 terwijl wij nog steeds in 2011 zitten. Nadat we binnen waren, duurde het maar even of we kwamen onze kennissen al weer tegen. Na een paar biertjes gehad te hebben, zijn we gaan dansen op de Zouk nummers. Het was er erg gezellig en lekker druk met zijn allen. Op een gegeven moment was het 21:00 uur en stopte de DJ met de gezellige muziek. Op dat moment gingen verderop een groot podium aan de andere kant van de straat, het overnemen. Waarna de gezellige sfeer eigenlijk verdwenen was. En het duurde maar even, waarna John en Mieke naar huis zijn gegaan. Toen zijn wij ook vertrokken richting Lelydorp. Wederom daar de zus van Jeroen. Daar aangekomen hebben we eerst nog even lekker gegeten. Waarna het ook bij ons 00:00 is. Het was op dat moment redelijk slecht weer. Toen zijn wij vuurwerk gaan afsteken. Waarna wij de buren en kennissen nog een gelukkig Nieuwjaar hebben gewenst. Na een paar borreltjes zijn we vertrokken naar de ouders van de vriend van de zus van Jeroen. Zij zijn Javanen en wonen een kilometer verderop in de straat (Javaweg). Daar aangekomen was niets van een gezellige avond te zien. Sterker nog er was na ons idee niets gebeurd, op vuurwerk gebied.
Daar kregen we redelijk snel antwoord op. Er was namelijk die middag iemand overleden, vlak bij de woning waar wij op visite waren. Hierdoor had de buurt uit respect voor de overlevende geen vuurwerk afgestoken. Op een gegeven moment zaten we voor op het terras, het een en ander te drinken en te praten. Totdat op een gegeven moment iemand vanaf de straat mijn naam roept. En ik herken die stem direct. En dat blijkt een Supervisor te zijn bij mij op stage. En het vreemdste vindt ik nog wel dat ik op een redelijk grote afstand van de weg zat. En dat hij mij nog heeft herkend ook. Naast de woning waar wij waren staat een Chinees winkeltje. Dit gebouw wordt verhuurd door de mensen bij wie wij op visite waren. En voor op de stoep was mijn collega gaan chillen met een paar kameraden. Dus ben ik daar op een gegeven moment ook maar naar toe gelopen. Hier hadden zij de bekende Black label. Op een gegeven moment ben ik weer weg gegaan omdat Jeroen richting huis wilde. Ook niet vreemd als je eigenlijk al 2 dagen continu in de weer ben.
Zondag 1 januari 2012
Vandaag in het Nieuwjaarsdag. Ik heb Nieuwjaarsdag op een hele andere manier beleeft als normaal, in Nederland. Ik werd Namelijk erg laat wakker. Ik was namelijk zo moe van het weekend, dat ik nu tijd heb kunnen vinden om rustig uit te kunnen slapen. Dus daar heb ik uitgebreid van geprofiteerd. Die dag hebben we niet veel bijzonders gedaan. Omdat we een heel druk weekend hebben gehad, had ik geen tijd om oliebollen te bakken. Dus dan was dit het juiste moment ervoor. De ingrediënten waren allemaal in huis. Alleen hadden we geen weegschaal. Dus moest ik het doen met de gestandaardiseerde maten van bakjes en dergelijke. Het duurde maar even of de oliebollenmix was klaar. Omdat we met twee personen waren, heb ik eerst de helft gemaakt van de hoeveelheid die we totaal willen gaan maken. En dat zijn in totaal 160 oliebollen (volgens het recept). Ook omdat oliebollen niet lang houdbaar zijn, en omdat ik graag de mensen op de dansschool wil trakteren op oliebollen ga ik de komende woensdag weer een paar bakken.
Een paar uur later waren de oliebollen klaar. En konden we genieten van het vele lekkers. Het enige dat ons niet gelukt is, is poedersuiker. We zijn dat helemaal vergeten. Dus hebben we maar gewone suiker in de blender gegooid om het te vermalen. Alleen werkt dit voor geen meter.
Dus oliebollen zonder poedersuiker.
Woensdag 4 januari
Vandaag had ik gewoon stage. Direct nadat ik vrij was heb ik wederom oliebollen gebakken. En dit keer met appel,rozijnen en de gewone blanken. Net toen ik bezig was, was onze schoonwatertank leeg. We hebben achter het huis een grote watertank staan waar 430 Gallon kraanwater in kan. De automatische watertoevoer werkt niet. Waardoor we met de hand de kraan open en dicht moeten zetten. En net toen ik bezig was met de oliebollen, was de tank leeg. En daardoor zit er ook lucht in de leidingen. Waardoor de hydrofoorpomp droog staat te pompen. En geen water meer kan aanzuigen door de luchtbellen in het systeem. Hierdoor zijn we uit ervaring erachter gekomen dat er weer water uit de kraan kan komen als de tank helemaal vol zit. Alleen duurt dit ongeveer 2 uur.
Doordat we hierop voorbereid zijn hebben we altijd een fles water klaar staan voor in dit soort situaties. Dus ook een paar uur later waren de oliebollen klaar. En deze waren nog lekkerder als die ik eerder had gebakken.
Donderdag 5 januari
Vandaag heb ik zoals gewoonlijk dansles. En dit keer neem ik de oliebollen mee die ik gisteren had gebakken. Eerst hadden we nog geen idee hoeveel we mee zullen gaan nemen. Waarna we zo zij: neem maar een pan vol mee, komt toch wel op en anders nemen we het weer mee terug. Aangekomen op de dansschool hadden al redelijk veel mensen zich verzameld. Dat komt ook omdat wij het hebben afgesproken met de dames. Dus was erg gezellig om zo eventjes de leuke meiden te trakteren. Uiteindelijk moest er ook nog gedanst worden. Dus dat deden we natuurlijk ook. Toen besefte ik dat we een hele leuke en gezellige dansgroep hebben. Omdat we op een hele leuke manier met elkaar om gaan.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
