Een van de laatste momenten in Suriname

31 januari
Ik ben vandaag voor stage samen met een collega op pad geweest. En wel naar het bedrijf Staatsolie. Dit bedrijf is te vergelijken met de NAM in Nederland. Staatsolie heeft verschillende vestigingen in het land, en wij moesten zijn bij een locatie aan de Coppename Rivier/ Calcutta. Dit ligt op een klein uurtje rijden ten noord/westen van Paramaribo. De dag ervoor hebben we het een en ander afgesproken op de zaak. Dus we hadden ons een beetje kunnen voorbereiden. En dan met name de benodigde kleding en niet te vergeten om de fototoestel op te laden. Het is daar verplicht om lange kleding te dragen. Dus een shirt met lange mouwen en een lange broek. Ook werkschoenen, veiligheidsvest en een helm zijn verplicht. Na het inpakken van de spullen in de auto, zijn we vertrokken.
We kregen de auto mee van mijn stagebegeleider. Hij heeft intussen tweede auto.
Een Ford 4x4 pick-up en een Mitsubishi pajero.
Wij kregen de Mitsubishi Pajero mee. Een mooie en sterke 4x4.
We waren nog maar net vertrokken of we stonden al weer in de file. Het was erg druk in de stad vanwege de loonbetalingen van de maand. Namelijk de overheid betaald aan het eind van de maand de salarissen uit aan alle ambtenaren. Waardoor het overal erg druk is. Over het algemeen wordt er direct gretig gebruik gemaakt van de ontvangen lonen. Dus maar rustig door het verkeer rijden.
Op een gegeven moment reden we op de Kwattaweg. Dit is een lange weg die op een gegeven moment overgaat van naam in de Oost-west Verbinding. Op een gegeven moment kwamen we aan bij de brug over de Coppename Rivier. Voor de bug moesten we rechtsaf een zandweg op. Na 5 km gereden te hebben over deze weg kwamen we aan bij een controle post van Staatsolie. Hier hebben we ons gemeld, en direct aangegeven waar we precies moeten zijn. Het parkeren van de auto bij dit bedrijf moet altijd achteruit in een parkeervak. Dit in verband met de veiligheid.
Hier kregen we te horen dat we 20 km verder moeten zijn. We moeten gewoon de zandweg volgen, en dan komen we vanzelf terecht op de juiste plaats.
Na een halfuur kwamen we aan bij het loket. We konden gewoon met de auto het terrein oprijden. En dan richting een grote loods ergens achterop. Daar aangekomen zagen we een grote graafmachine staan, een zogenaamde marsh buggie.
Hier moet het een en ander geïnspecteerd worden betreffende een nieuwe boom (deel van de giek) of reparatie ervan. Na het opmeten van alle maten en foto’s hebben we al snel kunnen concluderen dat de boom vervangen moet worden. Het materiaal is zo verrot, dat plaatwerk niet veel meer is als oud ijzer. Ook de draaipunten moeten vervangen worden.
Na een kort overleg over hoe en wat, met natuurlijk een kop koffie zijn we weer vertrokken.
Onderweg over de 25 km lange zandweg, heb ik een hoop foto’s gemaakt. Onderweg zag ik ineens een vreemd dier in de sloot zitten. Dus op de rem getrapt, en snel een foto geknipt. Dit vreemd dier is een kaaiman. Zelf had ik ze al eens eerder gezien, maar dat was in het oerwoud en bij nacht. Dus toen niet veel van het dier kunnen zien. Maar nu staat deze er haarscherp op. Echt een groot dier.
Na de foto’s zijn we verder gereden. Toen ik opeens aan de rechterkant een Jaknikker zag staan.
Dus weer op de rem getrapt. Ik vond dit zo bijzonder om te zien dat ik er zelfs naar toe ben gereden en ben uitgestapt. De machine was ook nog in bedrijf. Volgens mij pomp deze niet veel olie uit de grond. Op de manometer zag ik dat de druk met ongeveer 15 PSI verschilt, tussen het zuigen en persen. Niets geen extremen en dergelijke, lekker rustig aan.
Waarna we onze rit voortzette richting de zaak. Toen we weer terug waren op de zaak zagen we pas hoe smerig de auto is geworden. Dat kan ook niet anders, als je 25 km over een zandweg moet rijden met allemaal kuilen en plassen.


3 februari
Vandaag heb ik op mijn stage mijn stageverslag gezamenlijk nagekeken met mijn stagebegeleider. Er waren een paar puntjes die net iets anders geformuleerd kunnen worden. Maar over het algemeen ziet het verslag er prima uit. Waarna ik het verslag heb verstuurd naar de opleiding. Die avond had ik ook nog Salsales. Het is overigens alweer mijn tweede en tevens laatste Salsales. Omdat ik ook dansles Zouk heb gevolgd, ging het mij redelijk goed af. Na het dansen was er een borrelavond georganiseerd gevolgd door een diploma uitreiking. En sinds deze avond mag ik mijzelf gediplomeerde intermediate Zouk danser noemen.
Verder zijn we die zelfde avond nog naar ’t Vat geweest, waar ook een dansavond georganiseerd was. Alleen dit is bedoelt voor iedereen die geïnteresseerd is in het dansen. En dan met name: zouk, salsa, Bachata, en Merengue. Maar het was daar niet echt gezellig, waarna we niet veel later ook weer zijn vertrokken.

4 februari
We zijn uitgenodigd op een Hindoestaans trouwfeest van de zoon van een collega van mijn huisgenoot. Zij vieren het feest bij hun huis in lelydorp. Tegen 21:00 uur werden we daar verwacht. Daar aangekomen viel ons ineens de enorme omvang van het feest op. De hele tuin was overdekt en versierd met leuke tierelantijntjes. Ook allemaal Hindoestaan eigen dingen waren daar aanwezig. Heel bijzonder om dat allemaal mee te maken. Er hing overigens een hele bijzondere sfeer, dat ik maar moeilijk kan uitleggen. Maar het kwam er op neer dat ik in een omgeving terecht ben gekomen waar ik helemaal niets mee heb. Allemaal geloofsovertuigingen, dat op een heel ander vlak wordt uitgedrukt als dat ik ken uit het Nederlandse cultuur. Maar ik kan zeggen dat ik het wel interessant vond om het van dichtbij mee te mogen maken.

5 februari
Een tijdje geleden hebben John en Mieke ons uitgenodigd voor een etentje bij hun thuis, als een soort afscheid etentje. Die middag was het dan zover. We zijn richting hun huis gereden, om daar gezellige te gaan eten. Ook ben ik nog even aan het piano spelen geweest. Zelf vindt ik het leuk om te doen, maar het duurt nog eventjes voordat er hele stukken gespeeld kunnen worden.
Na het eten kreeg ik nog een leuke cadeau van John en Mieke, als aandenken van de leuke tijd.
Toen zijn we vertrokken naar huis, en zat het weekend er weer op.

6 februari
Vandaag ben ik nog eventjes na mijn stagebedrijf geweest, om nog het een en ander aan handtekeningen op te halen. Niet veel later op de ochtend werd ik opgehaald door John en Mieke van mijn stage. Het doel dat we hadden was het bezoeken van White Beach. Een zeer populair strand aan de Suriname rivier. Maar voordat we daarheen gingen zijn we eerst nog bij John en Mieke thuis geweest in Lelydorp. Zij hebben een hele grote tuin met allemaal bijzondere vruchten en dergelijke. Een van de vruchten die zij daar veel hebben zijn lychees. Ik ken deze vruchten alleen van de Shinees in Nederland. En voor de rest ken ik ze nergens van. Maar dit zijn bijna dezelfde soort. Alleen zijn de stekels op de schil iets langer. Toen ik een lychee had geproefd, had ik de smaak te pakken en heb nog veel van deze vruchten gegeten. Echt heel lekker, en ze groeien hier massaal aan bomen.
Die middag hebben we nog gegeten in een klein restaurantje aan een smal riviertje tussen Lelydorp en Smal Kalden (ten zuiden van Paramaribo). Na het eten zijn we vertrokken naar goede kennissen van John en Mieke. Omdat we in de buurt waren zijn daar even langs gegaan. Zelf had ik deze mensen al eens eerder ontmoet, toen zij op visite waren bij John en Mieke. Na een pilsje zijn we vertrokken richting White Beach. Daar aangekomen viel mij de verwaarloosde toestand op van het geheel. De paden, parkeerplaats en het strand zagen er niet echt onderhouden uit. Hetgeen dat mij wel opviel is het grote net dat geplaatst is tussen de rivier en het strand zelf. Dit heeft te maken met aanwezigheid van kaaimannen en piranha’s in de rivier. Verder zijn we hierheen gegaan op het moment dat iedereen aan het werk en naar school is, waardoor er verder niet veel te beleven valt. Waarna we na een paar minuten ook weer zijn vertrokken. Toen zijn we vertrokken richting de binnenstad van Paramaribo. En met als doel om nog vele souvenirs te kopen. Zolang als ik in Suriname ben heb ik zo nu en dan iets gekocht, maar nog niets specifieks. Dus dit is mijn moment om in te slaan.
Daar kan ik als resultaat geven, dat het kopen van souvenirs zeker goed gelukt is.
Het probleem waar ik nu nog mee zit, is het meenemen van alle leuke dingetjes.