Dolfijnen spotten met een groep Nederlanders

29 januari
Vandaag gaan we met een groep Nederlanders en Surinamers naar Leonsberg om te gaan dolfijnenspotten. Jeroen gaat niet mee, in verband met andere verplichtingen. Waardoor ik ’s ochtends vroeg een taxi heb geregeld om mij naar het huis van de andere stagiaires te brengen. Daar aangekomen zag ik een heel mooi historisch gebouw.
Dit huis is gebouwd in de jaren 30 door een architect. Het doel van deze woning was in die tijd het geven van optredens in de woonkamer, door een bekende musicus. De woonkamer is zo ontworden dat geluiden niet misvormen tijdens de optredens. Dus met ook op het akoestisch aspect.
Verder heb ik nog een rondleiding gekregen door de woning. Waarbij mij de vele balkons opviel.
Een bijzonder gebouw moet ik zeggen.

Nadat iedereen klaar was, zijn we vertrokken. Omdat we met een grote groep zijn, hebben we twee taxi’s geregeld. Onderweg naar Leonsberg zijn we nog wezen stoppen bij een van de Chinese winkels, om lekkere dingen te kopen voor in de boot. Aangekomen bij de het haventje, lag de boot al klaar.
Maar eerst een kop koffie, voordat we vertrekken.
Om 9 uur zijn we vertrokken met de boor richting de oceaan. In de monding van de rivier met de oceaan zijn we gaan rondkijken geweest. Na ongeveer 30 minuten kregen we de eerste dolfijnen in het vizier. Het duurde maar even of we zagen een hele groep dolfijnen zwemmen rond de boot zwemmen. Op een gegeven moment kwam er een tweede boot aan met toeristen, om ook dolfijnen te spotten. Op dat moment kwamen ze erg dicht bij de boot. Volgens mij vonden ze het leuk om bij ons te zijn. Nadat we dit hadden gezien zijn we vertrokken naar Frederiksdorp. Dit ligt een kleinstukje voorbij rust en werk. Daar aangekomen viel ons direct de bijzondere dieren op. Het eerste dat we zagen was een aap. Echt een klein schattige monkey. Deze zat in een grote kooi samen met een boskonijn. Overigens een vreemd beest. Zonder dat we het door hadden stond er een gevaarlijk en een wilde wasbeer tegenover ons. Deze zijn erg schuw en zeer agressief. Nadat we dit hadden gezien zagen we op de oever van de Commewijne Rivier een hond die een dode kip zat te eten naast een oud halfopenliggende autoaccu. Erg luguber allemaal. Letterlijk toen we ons omdraaiden zagen we op ongeveer 50 meter afstand een Capibara. Een Capibara is de grootste knaagdier ter wereld en is zo groot als een varken. Een heel bijzonder beest dat erg tam is, en totaal niet bang is voor vreemde mensen. Na deze bijzondere ervaring zijn we het schiereiland verder opgelopen. Eigenlijk in een soort van korte route. In de tijd dat wij aan het lopen waren is de gids met de boor naar een andere haven gevaren waar hij ons zal oppikken. Tijdens het lopen liepen we langs plantages waar hoofdzakelijk rijst wordt verbouwd en koeien grazen. We kwamen een paar bijzondere huisjes tegen, die nog van vroeger zijn. Een groot en lux huis voor de eigenaar, en een paar huisjes voor de slaven.
Een mooie omgeving om daar te zijn, maar ik zou er voor geen goud willen wonen.
Na het bezoek aan Frederiksdorp zijn we met de boot naar het schiereiland Rust en Werk gegaan.
Hier ben ik al eens eerder geweest. En wel tijdens het Suikerfeest in het begin van mijn stage periode.
Nu kwamen we in het dorp terecht waar het momenteel erg rustig is. Bij een van de restaurantjes zijn we wezen eten. Dit is allemaal geregeld door de gids. Er is een soort van lopend buffet voor ons klaargemaakt met echte Surinaamse producten. Voornamelijk vind ik de saté stokjes erg lekker met de Surinaamse pindasaus. Na het eten zijn we vertrokken richting Nieuw Amsterdam. Dit is aan de andere kant van de Commewijne Rivier. Daar aangekomen begon het erg hard te regenen. Waardoor we eerst gingen wachten in de boot. Dit is namelijk een korjaal met een dak erop. Dus blijven we in ieder geval droog. Op een gegeven moment werd het droger, waardoor we onze trip konden voort zetten. Het eerste dat we zagen was een enorm groot kanon, dat was vroeger bedoelt om schepen op afstand te houden van de stad Paramaribo. Na een korte inspectie van het kanon zijn we onze weg gaan vervolgen. We liepen zonder de gids rond het gebied. De gids ging niet mee in verband met de criminaliteit rond aangemeerde schepen. Dus bleef hij alleen achter. Nieuw Amsterdam is een vesting stadje, dat vroeger zorgde voor de veiligheid van het scheepvaartverkeer en de stad. We zager verschillende kanonnen opgesteld en er staat midden op een eiland een uitkijktoren. Over het algemeen is dit best bijzonder om te zien. Toen we weer terug gingen richting de boot begon het erg hard te regenen. Omdat ik geen paraplu bij me had, heb ik het opgelost met een blad van een bananenboom. Niet echt een aanrader voor een lange periode, maar werkt in ieder geval wel een beetje.
Aangekomen in de boot, gingen we weer terug naar Leonsberg. Hier zijn wij vanmorgen met de trip begonnen. We waren met een leuke groep, en het was erg gezellig zo met elkaar. In de taxi’s gingen we weer richting de stad. Omdat ik dichterbij woon als Sam (een van de jongens die ook mee was), zijn we eerst langs mijn huis gegaan. Daar hebben we samen nog even een kop koffie gedronken, en de foto’s bekeken. Nadat we klaar waren zijn we met ons drieën naar het huis van Sam gereden. Maar Jeroen heeft een twee persoonsauto, dus er moest iemand achterin zitten.
Aangekomen bij de woning van Sam hebben we nogmaals een rondleiding gekregen, maar dan samen met Jeroen.
Na een drankje zijn we vertrokken richting een Chinees restaurant. We hadden een tip van Sam gekregen dat het eten daar erg lekker moet zijn. Dus maar geprobeerd natuurlijk.
Die avond hebben we niets meer gedaan, omdat het ondertussen al erg laat was geworden.