Verjaardag, feestdag en rally - Reisverslag uit Paramaribo, Suriname van Arjen Kamphuis - WaarBenJij.nu Verjaardag, feestdag en rally - Reisverslag uit Paramaribo, Suriname van Arjen Kamphuis - WaarBenJij.nu

Verjaardag, feestdag en rally

Door: Arjen Kamphuis

Blijf op de hoogte en volg Arjen

12 November 2011 | Suriname, Paramaribo

Zaterdag 12 nov
Vandaag was het weekend en we zijn voor een nachtje bij John en Mieke blijven slapen. Zij wonen hoofdzakelijk in Paramaribo, maar hebben ook een huis in Lelydorp. Dit hadden we georganiseerd vanwege de verjaardag van John en eigenlijk ook al een beetje voor mijn verjaardag.
Nadat we daar heen zijn gereden, kwamen we in een hele rustige omgeving terecht. En tot onze verbazing kwamen we aan bij een groot huis. Ook al een mooi huis met een groot stuk grond erbij. Waarna we eerst binnen gingen zitten voor de cadeautjes. Wij hadden voor John de bekende Red Label gekocht en populaire Maïzena koekjes. Toen viel mij onbewust op dat er geen piano stond in de woonkamer, dus wel jammer. Omdat zij in Paramaribo namelijk wel een hebben staan, waar ik graag op mag spelen. Na het uitpakken en bijkletsen zijn we gaan BBQ achter in de tuin. En hadden we de bekende satéstokjes uit Suriname. Eigenlijk hebben we de hele dag door uitgebreid gegeten. Waarna ik echt vol was van het vele eten. Nadat ik weer naar binnen liep, stond daar in een keer een piano opgesteld. Toen ik zij dat er opeens een piano stond, begon Mieke te lagen. Ze vindt het leuk als ik aan het stoeien ben op het apparaat. Dus direct maar gaan spelen. Ondertussen was het al redelijk donker geworden, en koud. Dus zijn we naar binnen gegaan. Toen liet John zijn hobby zien. En ik kon het bijna niet geloven, wat ik zag. Namelijk een echte nagenoeg nieuwe dubbelloops jachtgeweer.
Dus dat duurde maar even en ik liep al met dat ding op de schouders door het huis. Na een paar mooie foto’s gemaakt te hebben in de woning was ik helemaal klaar om met dat ding te schieten. Ik had zelfs voor de fun nog gericht op een hele dure vogel, voor de fotoshoot. Toen begon Mieke te lagen, omdat het echt dure vogels zijn en zij er zelf niets mee heeft. We konden vandaag niet meer schieten omdat het ondertussen al erg donken was geworden en het daardoor te gevaarlijk is.
Op een gegeven moment zijn we gaan slapen.

Zondag 13 nov
De volgende morgen was iedereen al op voordat ik wakker werd. Ik had namelijk heerlijk geslapen. Na een heerlijk en uitgebreid ontbijt zijn John, Jeroen en ik ons klaar gaan maken om te jagen. Omdat we op slippers zijn gekomen, moesten we laarzen aantrekken, voordat we de tuin in mochten. Dit in verband met de aanwezigheid van eventuele slangen en dergelijk. Nadat John zijn houwer had gepakt zijn we vertrokken. Ik met het geweer op de schouder en een kogelriem om, liepen we naar achteren toe. Toen we door de tuin liepen viel heb mij op dat hier allemaal tropische planten en vruchten groeien. Van kokosnoten tot sinaasappels en papaya’s. Zelfs de bekende zoete bonen van Suriname groeien daar aan de bomen. En een peperboom zag ik nog staan. Verder ook nog vele Lychee bomen. Toen we naar achteren liepen zagen we geen wilde dieren. Dus konden we niet echt gaan jagen op levende dieren. Maar ik wilde graag schieten. Dus dan maar op de toppen van de bomen. Nadat John twee patronen had geplaatst in het geweer, mocht ik het eerste schot lossen. John heeft dit geweer nog maar pas, en weet nog niet precies hoe deze werkt. Op een gegeven moment kreeg ik het startsein om de trekker over te halen. Dus dit is voor het eerst dat ik met een vuurwapen ga schieten. Nou dat heb ik geweten. Een beste terugslag was het gevolg. Er kwam zoveel terug slag van het geweer, dat ik eigenlijk dacht dat dit niet normaal is. Maar inderdaad, dit is ook niet normaal. Er waren namelijk twee patronen gelijkertijd afgevuurd. Even later schoot ik met een enkele patroon. En dit ging na mijn gevoel op een meer normale manier. Ook Jeroen wilde nog even schieten. Zelf had hij ook nog nooit geschoten. Dus was een mooie ervaring. Hier heb ik ook nog een mooie filmopname van gemaakt. Na het schieten waren de kogels op die bedoelt zijn voor dit kaliber geweer. John heeft namelijk twee geweren. Een dubbelloops kaliber 12 en een enkelloops kaliber 16.
Toen hebben we onderweg terug naar huis ook nog een paar vruchten geplukt en een kokosnoot geplukt, gedronken en gegeten zoals het hoort en vers van de boom.
Die avond kwam er ook nog visite. Dit was de dansleraar en zijn vriendin. Samen met twee mede dans instructeurs. Hier hebben we ook nog even op de piano gespeeld onder het genot van een borrel. Waarna het ondertussen al aardig laat begon te worden, en het gezellige weekend er bijna op zat. Dus zijn we vertrokken richting huis. Waar we ook nog het een en ander aan lekker eten hebben meegekregen.

14 nov
Vandaag was het net als ieder ander een gewone werkdag. Halverwege mijn werkdag kwam een collega naar mij toe, met een bericht dat er een pakketje voor mij is bezorgd en dat die op mijn bureau ligt. Dus direct gekeken op kantoor. En wat blijkt, een pakketje van mijn lieve zus yvonne.
Ze had een heel mooi pakketje samengesteld met allemaal lekkere dingen erin. En ook nog oorwarmers, om de winter toch niet helemaal te vergeten. Dit vind ik een leuk pakketje en was ik overigens erg blij mee. Overigens zat er ook nog een envelop bij met allemaal verjaardagskaarten van ooms en tantes. Dus super leuk allemaal. Dus ik wil bij deze iedereen bedanken voor de leuke kaartjes en de vele e-mails.
Ook een mooi punt is de snelle bezorging van het pakketje. Al met al is dit pakketje 4 dagen onderweg geweest, en heeft meer dan 8500 km afgelegd. Dat is zelfs nog sneller dan als je iets vanuit Duitsland laat versturen naar Nederland.

Vandaag had ik wederom dansen. Dit ging na mijn idee nog beter als de eerste keer. Dus tot nu toe gaat het prima. In de eerste les hebben we hoofdzakelijk de basis stappen geleerd en nu een kwartslag links en rechtsom en de Lateraal step. Het is niet zo heel moeilijk, alleen je moet wel op de beat van de muziek je stappen zetten. En laat ik daar nu eens geen aanleg voor hebben.

16 nov
Vandaag een bijzondere dag. Namelijk het is vandaag mijn 24e verjaardag. Maar het is een gewone werkdag. Dus mijn wekker ging wederom om 6 uur ’s ochtends zoals gewoonlijks. Nadat ik op stage was, werd ik direct gefeliciteerd door Kevin (Een directe collega bij mij op kantoor) En door nog een paar directe collega’s bij mij op het kantoor.

Verder was het voor mij een gewone stagedag. Alleen was er vandaag een belangrijke meeting gaande onder de directieleden. Het bedrijf wordt vandaag onderworden aan een NEN en ISO keuring. Daardoor waren de leden van deze meeting de hele dag bezig met formaliteiten. Formuliertje hier en een formuliertje daar. Overal lagen de mappen en dergelijke verspreid.
Er wordt gecontroleerd of het bedrijf nog steeds aan de juiste normen voldoet. De personen van deze instantie kwamen allemaal uit Nederland. En zijn hiervoor een tijdje naar Suriname gekomen.
Alleen ik wilde op gebak trakteren. Dus ben ik in een van de pauzes samen met mijn collega Kevin gebak gaan halen bij een Fernandes bakkerij. Het was een stukje rijden maar dan heb je ook hele lekkere gebak. Omgerekend was ik voor twee taarten iets van 100SRD kwijt. Dat is net zo duur als in Nederland.
Na het werk heb ik de jongens van de werkvloer nog uitgenodigd om een biertje te drinken, zoals we dat eigenlijk altijd doen. Dit was heel gezellig allemaal. En voordat ik thuis was, had ik alweer genoeg gehad. Voor de rest heb ik thuis niet veel bijzonders meegemaakt. Behalve het ontvangen van de vele mails en SMSjes.

17 en 21 nov
Deze dagen hebben we weer dansen gehad. Normaal gesproken hebben we twee keer in de week Dansles en dat één maand lang. Ik verneem wel, dat elke les steeds beter gaat. Langzamerhand begin ik de mede dansers en danseressen ook te leren kennen.

25 nov
Vandaag is het een nationale feestdag. Hierdoor ben ik vrij was van mijn stage. Het is vandaag de nationale onafhankelijkheidsdag. Dit heeft met de onafhankelijkheid te maken tussen Nederland en Suriname in het jaar 1975. Dit betekend dat Suriname vanaf dat jaar geen provincie meer is van Nederland, maar een eigen land is geworden. Waardoor Suriname zichzelf als land moet kunnen redden. Ondanks dat Suriname als land behoorlijk achteruit is gegaan nadat het onafhankelijk is geworden van Nederland, wordt deze nationale Onafhankelijkheidsdag uitbundig gevierd.
Op het vrijheidsplein was ook een defilé gaande. Dus wij zijn ook naar de stad gegaan om te kijken. Nadat we de auto hebben geparkeerd, zijn we lopend naar het plein gegaan. Onderweg werden we door de vele sirenes en dergelijke gewaarschuwd. Er reedt namelijk een stoet met meerdere luxe auto’s richting het huis van president Desi Bouterse.
Op een gegeven moment werd het donker in de lucht. Waarna het niet veel later begon te regenen. En het was een langdurige tropisch regenbui. Ook wel voor Nederlandse begrippen een wolkbreuk genoemd. Het regende zo verschrikkelijk hard en lang, dat de straten en het vrijheidsplein blank zijn komen te staan. Maar het defilé was ondertussen begonnen, en werd ondanks de zware regenval gewoon voortgezet. Op een gegeven moment werd via de microfoon Desi Bouterse aangekondigd.
Waarna de president alle soldaten uit de verschillende landen heeft bedankt en gegroet. Ook de bekende blauwhelmen waren aanwezig op het plein. Nadat alle soldaten door de president waren bedankt voor hun inzet, ging de stoet een ronde maken door de stad. Wij waren intussen al door en door drijfnat geworden. Zelfs mijn camera, portemonnee en noem maar op waren doorweekt. Dat is ook niet vreemd als je alleen in een t shirt en een korte broek op slippers in een regenbui staat.
Dit is overigens de eerste keer dat zolang als ik in Suriname ben, door een tropische bui ben overvallen.
Nadat de militairen door de stad liepen zijn wij een ronde gaan lopen over het plein. Toen bleek dat een deel van de straten zeker 30cm onder water stond. En dit is ook nog gevaarlijk ook in verband met de vele diepe gaten in de weg, en de putten zonder putdeksels.
Nadat de rust was terug gekeerd in het centrum zijn wij vertrokken naar huis, om ons om te kleden. En een warme douche zit er niet in, omdat we geen warm water hebben thuis. Dus een koude douche was onze enige oplossing.

27-nov
Vandaag is de verjaardag van mijn broertje Edwin. Maar tegelijkertijd is er ook een rally gaande. Wij hebben ons opgegeven bij een nationale autorally vereniging. Zogenaamd Motosur.
We moesten ons melden aan de Afobakkaweg bij hoogspanningsmast 35. Omdat ze hier heen hectometerpaaltjes hebben wordt dat op deze manier aangegeven.
We hadden in eerste instantie afgesproken bij een eettentje (warrung) in Lelydorp. Hier hebben we eten opgehaald voor later op de dag. Bij deze warrung was de zus van Jeroen met haar vriend ook aanwezig. Uiteindelijk reden we met vier soortgelijke auto’s achterelkaar aan, richting de Afobakkaweg.
Onderweg toen we daar naartoe reden ben ik nog herkend door een collega van mij. Hij belde onderweg nog even. Uiteindelijk waren we aangekomen bij het afgesproken punt, waar ondertussen al meer deelnemers zich hadden gemeld. Voornamelijk motoren, Quads en auto’s deden hier aan mee. Nadat we de spelregels kregen te horen zijn we vertrokken met de club. Na een kwartiertje kwamen we bij de eerste hindernis aan. Namelijk een afgrond van zaker 1 meter diep. Nu rijden wij in de gewone auto van Jeroen. Dat is namelijk een Suzuki Samurai. Een auto met korte wielbasis. Maar een meter is wel erg veel van het goede. Na een korte inspectie zijn we terug gereden en eigenlijk er omheen gereden. Waar we uitkwamen bij de tweede hindernis. Dit was een hele grote en diepe plas gevolgd door een boomstam brug idee. De eerste auto zat vrijwel direct vast in de modderpoel. Na een beetje trekken en drukken is de auto weer losgekomen. Waarna de tweede poging wel lukte. Hier was wederom weer een cameraploeg aanwezig om het spektakel te willen filmen. Op een gegeven moment kwamen we aan in de savanne. Waar we lekker konden rijden. Na een tijdje hadden we pauze, waar we een slang op de weg zagen. Deze was door een van de auto’s deels over reden, maar leefde nog wel. Nadat ik de slang zag, wist ik niet hoe snel ik uit de auto moest komen om deze van dichtbij te zien. En direct foto’s gemaakt. Dit was een wurgslang van ongeveer 1 meter lang en is niet gevaarlijk en niet giftig. Dus er kon niets gebeuren.
Na de pauze zijn we verder gaan rijden en kwamen we uit in Berlijn. Hier moesten we uit het parcour om te tanken. Maar omdat we zoveel tijd verloren hadden wisten we de groep niet meer terug te vinden. Ook omdat je in de savanne rijdt heb je ook geen telefoon verbinding. Uiteindelijk zagen we diverse vers bandensporen op de zandweg. Deze zijn we gaan volgen waarna e uiteindelijk de groep hebben terug gevonden. Na een leuke trip gehad te hebben door de Savanne en het bos zat het er al weer op. En net voordat we terug waren bij paal 35 begon het lichtjes te regenen. Waar we de tweede slang voorbij zagen komen. Dit was ook een wurgslang en wordt ook wel een tapijtslang genoemd. Alleen was deze ongeveer 2 meter lang en redelijk dik. Ook hier heb ik een foto van kunnen maken. Ook de kop van de slang is bijzonder om te bewonderen. Nadat we klaar waren met de rally zijn we weer vertrokken richting huis. Over het algemeen was dit een mooie dag. Niet te warm of te droog, het was precies goed.

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Suriname, Paramaribo

Arjen

Hartelijk welkom op mijn blog. Het was eventjes stil. Maar ben weer druk aan het typen geslagen. Alle spannende en bijzondere activiteiten staan allemaal genoteerd. Dus jullie hoeven niets te missen, van mijn avontuur in Suriname. Veel lees plezier en tot ergens in februari. Groetjes Arjen

Actief sinds 21 Aug. 2011
Verslag gelezen: 622
Totaal aantal bezoekers 42747

Voorgaande reizen:

18 Augustus 2011 - 08 Februari 2012

Stage volgen in Suriname

Landen bezocht: