Op zoek naar een leuke auto.

18 sep
Ik was al een tijdje druk op zoek naar een goedkopere auto, om lekker mee door de stad te rijden. In Suriname hebben ze hier een soort van handjecontantje. Dit noemen zij de Via2000, en hebben daar ook een internetsite van. Elke week komt er een Via2000 uit, en zit vol met van alles en nog wat. Hier heb ik even een paar adresjes gebeld om te kijken naar een geschikte auto. Vandaag hebben Cor en ik een auto bekeken. Namelijk een Nissan Excellensis. Dit was aan een zijstraat van een zijstraat van de Kwattaweg. Moeilijk, moeilijk maar we hadden het uiteindelijk gevonden. En daar aangekomen stond de auto. En wat mij direct al opviel was een barst in de voorruit. Namelijk een barst van boven naar beneden. En ik vroeg nog aan de eigenaar, hoe dit is ontstaan. Daar kreeg ik gebrekkig antwoord op in het Sranan, waarvan ik één woord had verstaan. Namelijk het woordje gordel.
Kort, maar ik wist al genoeg. En toen vroeg ik nog uit fatsoen, om even onder de motorkap te kijken. Nou daar schrok ik van. Het was werkelijk allemaal olie. En het vreemde vond ik nog wel dat die man er 3200SRD voor wou hebben. Dat is omgerekend rond de 600 euro. En dat voor een auto van het bouwjaar 1848. Ik vroeg nog aan de man, om de auto te starten. Nou dat had die kerel waarschijnlijk liever niet willen horen. Na een seconden of 10 a 12 liep de motor eindelijk. En Corneille zag een vreemde rookpluim uit de uitlaat komen. Of te wel: ik had het eigenlijk al lang bekeken. Wegwezen bij die kerel.
Daarna zijn we richting het plaatsje Groningen gereden. Dat ligt op een halfuurtje rijden van Paramaribo. En onderweg, hoe toevallig ook begon het te regenen, na een hele lange periode van extreme droogte. Alsof het bij Groningen hoort.
Daar aangekomen stond een prachtig bord, van Groningen op ooghoogte. En ook nog midden op de weg, als je de bocht door rijdt. Natuurlijk zijn we bij dat bord even gestopt voor een paar foto’s te maken. Na de foto’s zijn we naar een pier gelopen. Dit is een grote stijger in de Saramacca rivier. Hier waren een paar mensen aan het vissen. En net toen wij arriveerden had iemand een vis gevangen. Dit was een hele bijzondere zoetwatervis, met lange voelsprieten. Wat dat voor een vis was, weet ik niet. Het had in elk geval een bijzondere naam en is zeer populair voor in de keuken. Ook omdat je deze vis op alle mogelijke manieren kunt bereiden. Nadat de vis op het droge lag, zijn als eerste de vinnen deels doorgeknipt, om het spartelen tegen te gaan. Deze vis is gevangen met levende garnalen. Nadat we er even zijn wezen te kijken, reden we weer terug naar huis. Uiteindelijk zijn we weer wezen eten, buitenshuis. Ook omdat het erg lekker is en relatief goedkoop. En natuurlijk de sfeer er omheen, is prachtig.

19 sep
Vandaag bracht Corneille mij naar mijn stage toe. Ondanks dat dit 2 minuten rijden is, was het toch leuk. Ook omdat we een hele drukke kruispunt moeten oversteken, zonder stoplichten en dergelijke. Maar Corneille had nog weinig ervaring met het rijden aan de linkerkant van de weg, en van de manier hoe de Surinamers rijden. Dus dat was wel spannend. Toen ik op stage was, is Corneille in die tijd de Via2000 gaan doorspitten, om te kijken naar een geschikte auto. Alleen viel het niet mee. Ook omdat ik een afweging moet maken tussen de aanschafprijs en de kwaliteit. En op een gegeven moment wil ik de auto ook weer verkopen. En wat nu als dat niet lukt.
Ik kan de auto moeilijk onder de bossen schuiven. Ook al kom je dat hier zeer geregeld tegen, in Suriname.
Nadat ik vrij was heeft Corneille mij ook weer opgehaald van de zaak. Dit was leuk omdat ik nu niet afhankelijk was van collega’s.
Waarna ik thuis de verschillende auto’s had bestudeerd, om die avond te gaan bezichtigen. Nadat ik de adressen had opgezocht op internet zijn we een ronde gaan maken, door de stad. De eerste auto was een mooie Toyota nog wat. Alleen zat hier keen keuring op. Maar voor de rest zag die er leuk uit. Omdat er geen keuring opzat, heb ik deze auto laten schieten. Omdat ik de Surinaamse regels met betrekking op motorvoertuigen niet ken. En geen idee had hoe streng zij zijn met keuren. Nu kost een keuring omgerekend iets van 15 euro. Dus nagenoeg niets. Maar wat als er iets aan mankeert. En het risico om met zo’n auto over die slechte wegen te rijden. En een huurauto kost nagenoeg niets en er zitten nagenoeg geen risico’s aan verbonden. En voor 10 euro per dag heb je een 4x4 met airco en stuurbekrachtiging voor de deur staan. Dus het kan bijna niet goedkoper.
Toch zijn we nog door wezen kijken naar een tweede auto, alleen kwam de eigenaar van deze auto de gemaakte afspraak niet na.
Maar de auto stond bij de weg, en dit was helemaal niets. Na mijn idee stond die auto al enkele maanden langs de weg. En was ook niet verzekerd. De eigenaar kwam niet opdagen. En even kort gesproken te hebben met de vrouw van de eigenaar, zijn we weg gegaan. Toen heb ik eigenlijk een conclusie getrokken, dat auto’s onder de 1000 euro, (omgerekend in Nederlands geld) niet veel meer waard zijn, als oud ijzer.
Maar misschien het aller belangrijkste is wel, dat wij in Nederland nogal verwend zijn. En zeker met auto’s en alle opties en luxe. Alleen ligt dat hier toch iets anders. De oudere/goedkopere auto’s rijden alleen nog maar, en meer niet. Hoe hard het ook klinkt. Ook zijn er uiteraard duurder en luxere auto’s te verkrijgen. Maar die vallen voor 5 maanden dat ik hier ben, niet in mijn prijsklasse. Dus helaas.