De tweede week in Suriname
Door: Arjen Kamphuis
Blijf op de hoogte en volg Arjen
29 Augustus 2011 | Suriname, Paramaribo
Tweede week.
Ik de tweede week heb ik niet veel bijzonders meegemaakt op de zaak, dan de gewone standaard dingen. Gewoon mijn ding doen en zo nu en dan, het een en ander aan formaliteiten naar school toe sturen. Dit mag overigens wel digitaal. Eerst zouden alle formulieren op papier naar school toegestuurd moeten worden. Nu heb ik veel informatie gekregen van collega’s etc. Dat de postbezorging hier niet zo betrouwbaar is als we gewend zijn.
En na overleg met de opleiding, mag ik alle formulieren digitaal toesturen.
Dinsdag avond zijn wij naar Leliedorp gereden. Naar een paar kameraden van mijn huisgenoot. Hier werd namelijk het Suikerfeest gevierd, dat de hele week zou gaan duren. En uiteraard voor de gezelligheid zijn we daar heen gereden. Maar ook voor een borrel en een hapje. Maar niets is minder waar. Hier kregen we namelijk een uitgebreide maaltijd voorgeschoteld. Dit is een Javaanse gewoonte. Uiteraard was dit allemaal goed verzorgd en konden we zelf ook genieten van de gezelligheid. Verder werd er veel rondgereden met auto’s, brommers en motoren door de straten. Dit was een klinkerweg waar soms erg hard werd gereden. Nadat we eindelijk de auto hadden geparkeerd liepen we richting de woning van een kameraad, van mijn huisgenoot. En we waren nog geen minuut buiten de auto en er gebeurde al iets voor onze ogen. Een van de brommerrijders verloor zijn pothelm. En voordat hij en wij het door hadden reed er ook al een dikke 4x4 overheen. Echt er was niets meer van de helm over.
Dus het feest begon al goed.
Aangekomen bij de woning zagen we pas hoe groot het feest nu echt was. Overal op de erf stonden auto’s geparkeerd en er was eten in overvloed. Iedereen was zichtbaar aan het genieten van de vele gepimpte en mooie auto’s. De een had een super gepimpte auto en de andere een duur en uitgebreid geluidsapparatuur in de auto. Het mooiste vond ik nog wel dat alles op een chaotische manier over de weg heen scheurde.
Hier in Suriname staat de politie namelijk niet direct op de stoep, maar zorgen de buurtbewoners er zelf voor, dat alles redelijk binnen de grenzen plaatsvinden.
Terwijl in Nederland wij ons aan de regels moeten houden, van de wet. En ons privé leven in grote lijnen al is bepaald. Terwijl hier de buurt zelf, elkaar zo nodig corricieerd. En als het echt uit de hand loopt is er altijd politie aanwezig.
Of te wel hier is gewoonweg meer vrijheid in het dagelijks leven.
’s Avonds tegen een uur of 3 waren we weer thuis, na een geslaagde feest.
Die woensdag waren we vrij van het werk ivm een nationale feestdag. Dus kwam ook goed uit.
Woensdagmiddag zijn we eerst naar de kennissen (John en Mieke) geweest waar ik op mijn eerste dag in Suriname ook ben geweest. Hier was het ook redelijk druk met mensen. Waar we zoals gewoonlijk ook eerst weer een bord met eten kregen met allemaal lekkere hapjes.
Daarna begon het ongelofelijk hard te regenen en duurde ook een tijdje voordat het over was.
Dit had ik zelf nog niet eerder meegemaakt. Nadat we weg zijn gegaan reden we richting Leliedorp om nogmaals, al het moois te aanschouwen. Halverwege de rit was er een auto tegen een hoogspanningsmast gereden. Hierdoor viel in een groot deel van de naastgelegen wijken van Paramaribo de elektriciteit uit en was het goed donker. Dus moesten we op ons gevoel maar zoeken, waar we moesten zijn. Ook omdat we geen TomTom etc hebben en ik geen aanknopingspunten kende, was het erg moeilijk om er te komen. Jeroen wist het ook niet precies. Dus gewoon kijken waar we terecht komen. Daar kwam ook nog bij dat we het niet te laat konden maken. Omdat we de volgende dag gewoon weer aan het werk moesten. Dit feest hebben we op een andere locatie gevierd, dan de dag ervoor. Namelijk een straat eerder, en ook nog een zandweg.
Dus wel bijzonder dat er aan dit soort wegen, redelijke grote feesten worden gehouden. En het was nog in het donker ook. Door het feest hadden de bewoners alles verlicht met fakkels. Dus kwam eigenlijk wel mooi uit dat de elektriciteit was uitgevallen.
Doordat de elektriciteit was uitgevallen. Konden de bewoners niet weg van hun huis om ergens anders ook te feesten. Dit had allemaal te maken met de veiligheid. Namelijk de alarmsystemen zijn ook uitgevallen. Dus spitsuur voor de inbrekers.
Vrijdag
Vandaag was een gewone werkdag. Over het algemeen niet veel bijzonders. Alleen viel om een uur of 3 ’s middags de elektriciteit uit. En dit keer terwijl het bedrijf nog in volle productie was.
De meeste computers op kantoor zijn voorzien van een UPS. Een UPS is een backup voor de voeding van de computers. Dus hebben de meeste collega’s achter de computers genoeg tijd om hun werk veilig op te slaan en om de computers op een normale manier af te sluiten, voordat ook de UPS door zijn energie voorraad heen is.
Verder stond het bedrijf voor een groot deel stil. Zelf zijn we in het bezit van een paar lasgeneratoren. Dit zijn dieselgestookte generatoren met een aangekoppelde lastoestel ingebouwd.
Dit zijn overigens mooie stand-alone apparaten, om te gebruiken in dit soort situaties.
Zondag
Vandaag zijn we naar het schiereiland Rust en Werk geweest.
Dit is eigenlijk het vaste land, maar omdat je er niet met een auto op een normale manier kan komen. Noemen we dit een soort van schiereiland. Voordat we daarheen konden moesten we een eind rijden. Aangekomen bij de aanleg stijger moesten we een paar minuten wachten, voordat er een boot aan kwam. Dit was een smal en een langwerpig houten bootje die overigens ook nog overdekt was, vanwege de zon. Ik denk dat hier ongeveer 10 personen normaal mee vervoerd kunnen worden. Het was ongeveer 20 minuten varen, over de Suriname rivier. Ook kwamen we onderweg nog langs Nieuw Amsterdam.
Daar aangekomen moesten we van de kapitein een stuk lopen ivm laag water. Ik dacht zelf, dat rond de evenaar nagenoeg geen getijdenverschil plaats vindt. Nu zitten we er een paar 100km vandaan, maar er is wel degelijk een eb en vloed waar te nemen. Alleen niet zo extreem als in Ned.
Daar aangekomen was het een prachtige omgeving. Er liep een zandweg met een brede kanaal er naast. Ondanks het feest voelde je de rust van de omgeving. Een hele bijzondere omgeving als je de redelijke drukte in de stad Paramaribo gewend bent.
Op het eiland zelf wonen mensen die hoofdzakelijk leven van de plantages. Maar vandaag werd daar het Suikerfeest gevierd. Met veel culturele activiteiten. Dit was bijzonder om te zien, omdat wij dit in Nederland niet gewend zijn. En er is van te voren niets ingestudeerd. Dus dat betekend dat er dingen fout kunnen gaan.
En het was er heel gezellig en het weer was prachtig. Dus tijd maken voor een pilsje.
Verder heb ik nog gekeken naar bijzondere dieren. Hier zag ik alleen bijzondere vogels en vreemde doorzichtige vissen, die zwemmen aan de oever van de rivier. Maar niet echt spectaculaire dieren.
Ik de tweede week heb ik niet veel bijzonders meegemaakt op de zaak, dan de gewone standaard dingen. Gewoon mijn ding doen en zo nu en dan, het een en ander aan formaliteiten naar school toe sturen. Dit mag overigens wel digitaal. Eerst zouden alle formulieren op papier naar school toegestuurd moeten worden. Nu heb ik veel informatie gekregen van collega’s etc. Dat de postbezorging hier niet zo betrouwbaar is als we gewend zijn.
En na overleg met de opleiding, mag ik alle formulieren digitaal toesturen.
Dinsdag avond zijn wij naar Leliedorp gereden. Naar een paar kameraden van mijn huisgenoot. Hier werd namelijk het Suikerfeest gevierd, dat de hele week zou gaan duren. En uiteraard voor de gezelligheid zijn we daar heen gereden. Maar ook voor een borrel en een hapje. Maar niets is minder waar. Hier kregen we namelijk een uitgebreide maaltijd voorgeschoteld. Dit is een Javaanse gewoonte. Uiteraard was dit allemaal goed verzorgd en konden we zelf ook genieten van de gezelligheid. Verder werd er veel rondgereden met auto’s, brommers en motoren door de straten. Dit was een klinkerweg waar soms erg hard werd gereden. Nadat we eindelijk de auto hadden geparkeerd liepen we richting de woning van een kameraad, van mijn huisgenoot. En we waren nog geen minuut buiten de auto en er gebeurde al iets voor onze ogen. Een van de brommerrijders verloor zijn pothelm. En voordat hij en wij het door hadden reed er ook al een dikke 4x4 overheen. Echt er was niets meer van de helm over.
Dus het feest begon al goed.
Aangekomen bij de woning zagen we pas hoe groot het feest nu echt was. Overal op de erf stonden auto’s geparkeerd en er was eten in overvloed. Iedereen was zichtbaar aan het genieten van de vele gepimpte en mooie auto’s. De een had een super gepimpte auto en de andere een duur en uitgebreid geluidsapparatuur in de auto. Het mooiste vond ik nog wel dat alles op een chaotische manier over de weg heen scheurde.
Hier in Suriname staat de politie namelijk niet direct op de stoep, maar zorgen de buurtbewoners er zelf voor, dat alles redelijk binnen de grenzen plaatsvinden.
Terwijl in Nederland wij ons aan de regels moeten houden, van de wet. En ons privé leven in grote lijnen al is bepaald. Terwijl hier de buurt zelf, elkaar zo nodig corricieerd. En als het echt uit de hand loopt is er altijd politie aanwezig.
Of te wel hier is gewoonweg meer vrijheid in het dagelijks leven.
’s Avonds tegen een uur of 3 waren we weer thuis, na een geslaagde feest.
Die woensdag waren we vrij van het werk ivm een nationale feestdag. Dus kwam ook goed uit.
Woensdagmiddag zijn we eerst naar de kennissen (John en Mieke) geweest waar ik op mijn eerste dag in Suriname ook ben geweest. Hier was het ook redelijk druk met mensen. Waar we zoals gewoonlijk ook eerst weer een bord met eten kregen met allemaal lekkere hapjes.
Daarna begon het ongelofelijk hard te regenen en duurde ook een tijdje voordat het over was.
Dit had ik zelf nog niet eerder meegemaakt. Nadat we weg zijn gegaan reden we richting Leliedorp om nogmaals, al het moois te aanschouwen. Halverwege de rit was er een auto tegen een hoogspanningsmast gereden. Hierdoor viel in een groot deel van de naastgelegen wijken van Paramaribo de elektriciteit uit en was het goed donker. Dus moesten we op ons gevoel maar zoeken, waar we moesten zijn. Ook omdat we geen TomTom etc hebben en ik geen aanknopingspunten kende, was het erg moeilijk om er te komen. Jeroen wist het ook niet precies. Dus gewoon kijken waar we terecht komen. Daar kwam ook nog bij dat we het niet te laat konden maken. Omdat we de volgende dag gewoon weer aan het werk moesten. Dit feest hebben we op een andere locatie gevierd, dan de dag ervoor. Namelijk een straat eerder, en ook nog een zandweg.
Dus wel bijzonder dat er aan dit soort wegen, redelijke grote feesten worden gehouden. En het was nog in het donker ook. Door het feest hadden de bewoners alles verlicht met fakkels. Dus kwam eigenlijk wel mooi uit dat de elektriciteit was uitgevallen.
Doordat de elektriciteit was uitgevallen. Konden de bewoners niet weg van hun huis om ergens anders ook te feesten. Dit had allemaal te maken met de veiligheid. Namelijk de alarmsystemen zijn ook uitgevallen. Dus spitsuur voor de inbrekers.
Vrijdag
Vandaag was een gewone werkdag. Over het algemeen niet veel bijzonders. Alleen viel om een uur of 3 ’s middags de elektriciteit uit. En dit keer terwijl het bedrijf nog in volle productie was.
De meeste computers op kantoor zijn voorzien van een UPS. Een UPS is een backup voor de voeding van de computers. Dus hebben de meeste collega’s achter de computers genoeg tijd om hun werk veilig op te slaan en om de computers op een normale manier af te sluiten, voordat ook de UPS door zijn energie voorraad heen is.
Verder stond het bedrijf voor een groot deel stil. Zelf zijn we in het bezit van een paar lasgeneratoren. Dit zijn dieselgestookte generatoren met een aangekoppelde lastoestel ingebouwd.
Dit zijn overigens mooie stand-alone apparaten, om te gebruiken in dit soort situaties.
Zondag
Vandaag zijn we naar het schiereiland Rust en Werk geweest.
Dit is eigenlijk het vaste land, maar omdat je er niet met een auto op een normale manier kan komen. Noemen we dit een soort van schiereiland. Voordat we daarheen konden moesten we een eind rijden. Aangekomen bij de aanleg stijger moesten we een paar minuten wachten, voordat er een boot aan kwam. Dit was een smal en een langwerpig houten bootje die overigens ook nog overdekt was, vanwege de zon. Ik denk dat hier ongeveer 10 personen normaal mee vervoerd kunnen worden. Het was ongeveer 20 minuten varen, over de Suriname rivier. Ook kwamen we onderweg nog langs Nieuw Amsterdam.
Daar aangekomen moesten we van de kapitein een stuk lopen ivm laag water. Ik dacht zelf, dat rond de evenaar nagenoeg geen getijdenverschil plaats vindt. Nu zitten we er een paar 100km vandaan, maar er is wel degelijk een eb en vloed waar te nemen. Alleen niet zo extreem als in Ned.
Daar aangekomen was het een prachtige omgeving. Er liep een zandweg met een brede kanaal er naast. Ondanks het feest voelde je de rust van de omgeving. Een hele bijzondere omgeving als je de redelijke drukte in de stad Paramaribo gewend bent.
Op het eiland zelf wonen mensen die hoofdzakelijk leven van de plantages. Maar vandaag werd daar het Suikerfeest gevierd. Met veel culturele activiteiten. Dit was bijzonder om te zien, omdat wij dit in Nederland niet gewend zijn. En er is van te voren niets ingestudeerd. Dus dat betekend dat er dingen fout kunnen gaan.
En het was er heel gezellig en het weer was prachtig. Dus tijd maken voor een pilsje.
Verder heb ik nog gekeken naar bijzondere dieren. Hier zag ik alleen bijzondere vogels en vreemde doorzichtige vissen, die zwemmen aan de oever van de rivier. Maar niet echt spectaculaire dieren.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
